Ja het gaat goed en ja het is gewoon echt pittig! De situatie waar we inzitten. Kids 100% thuis, thuiswerken tijdens school@home, Alex in de zorg en de onwetendheid waar dit heen gaat.
Mijn eerste reactie; oké ik kan dit. Focus op waar ik invloed heb, zorgen dat ik sterk blijf, zorgen voor de juiste balans. Er is ruimte voor alle emoties en begrip voor ontlading van spanning. Werk en school waar het kan zonder frustraties en samen lol maken en gek doen voor de ontspanning.
En zo was het vrijdag voor mij ook echt even genoeg. Minder slaap, gedoe op werk en toen werd het in eens duidelijk dat ik de afgelopen weken te weinig rekening hield met mijn behoeften. Én dat is direct merkbaar in het gezin, want ik zit er veel meer boven op in plaats van ze wat ruimte te geven als ze niet luisteren of kibbelen onderling.
Conclusie: mijn energiegevers zijn te weinig onderdeel van mijn dagelijkse routine
En dat is niet gek. Het is weer opnieuw de weg vinden in deze situatie.
Oké, tijd voor zelfzorg. Mijn energiegevers zijn;
- s avonds schermen uit, ontspannen muziek met een boekje
- Half 10 naar bed
- Iedere dag meditatie en ademhalingsoefeningen
- Om de dag sporten
- Even alleen fietsen en op een rustige plek chillen in de natuur
- Voor dinsdag een afspraak gemaakt met mijn coach
Een van de gedachten die dit gedrag veroorzaken: ‘IK moet het allemaal draaiende houden‘. Natuurlijk zit hier een kern van waarheid in maar ‘Ik hoef dit niet alleen te doen’.
Scherp zijn op welke gedachten/overtuigingen mijn gedrag sturen, (er aan) toegeven dat het zwaar is, ruimte voor jezelf opeisen door hulp te vragen, zorgt direct voor verlichting. Want als ik goed voor mezelf zorg, heb ik de energie om er ook voor anderen te zijn.
Hoe gaat het met jou? Hoe zorg jij voor jezelf nu je veel meer samen bent dan normaal? Maak je tijd voor jouw energiegevers? Ik hoor het graag.
Geef een reactie